مستند روایت شده از نگاه اول شخص، که در آن کارگردان سعید شهپرنیا توجه خود را به زیبایی حیرت‌انگیز و جاودانه معماری‌های شهری معطوف می‌کند تا زندگی خود را با تاریخ دو شهر مرتبط سازد: قزوین، در ایران، جایی که او متولد و بزرگ شده است، و رم، جایی که او به مدت هفده سال است در آن زندگی می‌کند. موضوعات مورد بحث مهم و قابل بررسی هستند: معنای عمیق زیبایی و حافظه تاریخی، حس تعلقی که هر فرد نسبت به مکان‌هایی که شخصیت او را شکل داده‌اند احساس می‌کند، و ضرورت حفظ گذشته و حفاظت از میراث شهری. اما مهم‌تر از همه، با توجه به اظهارات معمارانی همچون استادان ماسیمیلیانو فوکساس، مهدی مجابی، اردشیر شجاعی کاوه، مهرزاد پرهیزکاری، علیرضا خزائلی و امبرتو کروپی، تفکری درباره پیوند ناگسستنی ای که هویت فردی و جمعی را در ذیل مفهوم شهر و آثار و بافت تاریخی به هم می‌بافد، شکل می‌گیرد.